Biri var kavuşmak istediğim, bir yer var gitmek istediğim ama bilmediğim..İçimdeki boşluk nasıl dolar. Bu kırılganlık, bu iç çöküş nedir.Dünya hevesleri, nimetleri, zevkleri, uğraşları değil.Bu hiss anlatılamayan bir şey...
kelimeleri yettiremiyorum doğrusunu bulamıyorum.Kaybolmuş gibiyim ya da mecburi yaşıyor gibi. Gülen yüzüm benim değil, ağlayan göz benim değil, yürüyen ayak benim değil. Kendimi oyalıyorum buralarda...Sanki bir şey olucak ben sanki başka bir boyuta geçeceğim. Sanki orda olmalıyım sanki gerçek orada, ben yalanım, yaptıklarım hep yalan, başkalarını taklit ediyorum, görüntüm suret aslımı arıyorum..
Güler yüzlü, ulvi, saf insanlara hatta meleklere ihtiyacım var.
Ne zaman bitecek bu işkence.....
Özüm ALLAH ı istiyor, kalbim zikir, ayaklarım mekke, gözlerim kuran, ellerim dost eli istiyor..Bedenim sana yükselmek istiyor ey Sevgili..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder