yoldan saptım

Dostlarım çok gülemiyorum. Eskisi gibi coşamıyorum, hep aklımda " O " var. Bana göre bana güzel şeyler oldu başkalarına göre 'sana ne oldu' ..Umurumda değil.. O 'na güveniyorum, tek aşkım O .. Tek derdim O'na kendimi beğendirmek. Her gelen üzüntüye 'Peygamberimiz (s.a.v.) nelerle uğraşmış benim yaşadıklarım ne ki' diye bakıyorum. Ama O peygamberdi ben neyim ki ... Secdeye varınca Sevgiliye en yakın oluyorum. Asla yalan yok, asla şımarıklık yok, benim tüm zerremi bilene secde etmek.... Korku ve sevginin doruk noktası ve çok hassas.. Geçip giden boş dakikaların pişmanlığı, insan olmanın çiğ kokusu, acizliğin gözyaşları, affedilmek istememin utancı, eksikliğin farkındalığı, boşvermişliğin cahilliği.... ALLAH sevgisinin mutluluğu, seni yaratanın varlığı, zikrin coşkusu, anlaşılmanın huzuru, özünü bulmak, huzurda olmak, güvende hissetmek, sığınmak, insan olmak, kul olabilmek....
Evet yoldan saptım ; nasıl oldu, niye oldu, ne oldu da oldu...Hem biliyorum hem bilmiyorum ALLAH istediğinin mührünü açarmış , bir daha kimsenin benim de kalbimi mühürlemesin MEVLAM... Amiin....