BİRİ GİTTİ

  Birileri gider öylece gider. Bu gidenler benden birşeyler götürür, bir şeyler bırakır.. Sevmişsem birilerini sevgimi götürürler ama bana bıraktıklarına kızarım keşke bırakmasalar. Gözümün önünden gitmeyen gülümsemelerini, kahkahalarını, sıcacık ellerini, gördüğüm göz yaşlarını, mutlu günlerini, paylaştıklarımızı, onunla ilgili hayallerimi...Evet hepsini alıp giderler....Gitmek mi zor kalmak mı zor? Şu an kalmak...Öylece elin kolun,ağzın dilin bağlı kalmak...Bilirsin giden gitmekte haklıdır ama bencilce bıraktı bizi dersin yinede...
   Birilerinin gitmesi umurumda olur hep ama özel birileri ise hırpalanırım adeta. Her ne kadar dilim boşverlerle  avutsada kendini kalbime söz kâr etmez.Bilirsem bu gidiş uzun soluklu... Ömür kaç defa daha görmeye yetecek, deymeyin efkarıma....
   Sevmiyorum gidişleri, hep bi kalanı var. Kalanlı bölme gibi zor...
   Giden de ne yapsını da var :(  Gideceği yerde de bıraktığı yerde de sevenleri var.
   Ve... Kabulleniş...Sağ salim olsun, mutlu olsun da varsın gitsin...
   Bu duyguları bana yaşatan 1 yılda bu kadar kabullendiğim Fatoşumuza... Fatoş güzel gelinimiz, tatlı kızım,akıllı komşumdu. Yolun bahtın açık olsun. Keşke kendini bu kadar sevdirmeseydin (benimki de laf) kötüydü zaten iyi ki gitti deseydik...Biliyorum arada geleceksin ama hiçbir zaman yaşadığın yer burası olmayacak.Seni hep iyi anıcam. Öpüyorum gamzeli yanaklarından..
                                                          Yengen...