içimden geldi ;)

Tatlı dil, üslup insanı görmeden de sevdirir. Blog yazmaya başlamadan iyi bir okuyucuydum insanların duyguları yazılarına, güzel görüşleri resimlerine yansıyordu.O kadar hoşuma gidiyor ki  onları tanıyor yıllarca evlerinde, ruhlarında dolaşmış gibi hissediyordum.Sonunda ben de komşuları olayım dedim. Kimileri hemen kucak açtı tanıştı, hoşgeldine geldi. Evlerine konuk etti. Kimilerine hep ben gittim onlar bana gelmeyerek aslında seninle görüşmek istemiyorum mesajını verdi ki olabilir. Öyle konuları paylaşıldı ki en yakınına anlatamadığını onlarla konuştuk. Dertleri derdim oldu, hayat hikayeleriyle gecelerimi meşgul ettiler sabahı zor bekledim , sonrasında ne yaptı acaba dedim. Her gün görmezsem merak ettiklerim var mesela ama sivri dilli, görgüsüzce yorum yapanlarda var. Tatlı dilli görünüp aslında kalbimi sızlatanlarda oldu gerçi bir kaç yorumu geçmemiştir ve asla kötü bir şey denmemiştir ama ben görmesemde üslubundan anlıyorum. 

Demem o ki kişi kendini belli eder ne yaparsa yapsın kişilik saklanmıyor. Ben çemkirmeyi sevmem hep dünya bir küçük mola diye düşünürüm az sabret otobüs hareket edicek derim. Çok şükür hayatımda kimsenin ahını almadım ama ahımı alanlarında Rabbim bu dünyada cezalarını bana gösterdi. 

Kalplerimizi şeytandan korumak için önce ALLAH a sonra onun yarattıklarına sevgimiz olmalı..

Gülümsemeniz dileğiyle...