duygusallık neden kötüdür

       Dünyanın en zeki insanları yazarlardır.Herkes kalıplaşmış formüllerle havuz problemlerini çözer ama duyguları anlatamaz dile getiremez, akıcı konuşamaz, insana çözüm üretemez, taa derinlere inemez, karmaşık hisleri çözemez. Önce kendinden yola çıkar yazar, muhteşem iç dünyasını dile getirir yazdıklarıyla, her hikayesinde biraz kendinden alıntılar vardır. Başkalarını gözlemler, cansız varlıkları bile... Sonra harmanlar ve nihayet aşka dönüştürür. Uyumadan önce, şarkı dinlerken, üzgünken hatta sevinçliyken aklında hep kelimeler uçuşur.Eminim her yazarın yazılmamış o kadar çok şiiri, kaleme alınmamış romanları vardır. Farklı yerden bakarlar hayata ve onları anlamayanlarıda anlarlar. Kendilerini duygusallıkla suçlayanlara gün gelir en iyi dinleyici can yoldaşı olurlar. Keşke herkes duygularında özgür ve dürüst olsaydı. Katı görünmenin bir damla göz yaşından kıymetsiz olduğunu, pahalı restaurantlarda romantik yemeklerin bir çift gözle bakışıp anlaşmanın yerini alamayacağını bilselerdi..

      Velhasıl  duygusallık kötü bir şey değildir hatta övünülecek şeydir...